De opdracht
Maaslander kaas had ik wel eens gekocht in de supermarkt en van de Margriet Winterfair had ik wel eens gehoord maar ik was er nog nooit geweest. Toen werd ik via via door een reclamebureau benaderd met de boodschap: Maaslander heeft voor de verpakking van zijn 30+ kaas vier nieuwe kleuren verzonnen en die willen ze op de Margriet Winterfair laten zien. Daarvoor had het bureau bedacht om de nieuwe kleuren door Kleurstylistes te laten promoten en de vraag aan mij was:
Kun jij voor de beurs, zeven dagen lang, acht uur per dag, zorgen voor vier Kleurstylistes die de bezoekers doorlopend persoonlijke Kleur- en Stijladviezen geven en die ook om het uur op een podium een kleurenworkshop kunnen
geven voor grotere groepen. En daarbij reclame maken voor de Maaslander
kaas natuurlijk.
En, oh ja, kun je dan ook nog even een middag Kleur- en Stijlsessies doen bij Maaslander voor de medewerkers op kantoor, een promotie folder van tekst voorzien over de link tussen de vier soorten kaas en de vier kleur/seizoentypes, een powerpoint presentatie maken voor op het podium en de foto’s uitzoeken voor grote posters met de vier seizoentypen met de tekst WELK KLEURTYPE BEN JIJ?, want jij bent de kleurspecialist toch?
Ja doe ik, het lijkt me heel leuk, maar wanneer is die beurs dan? Oh over drie weken? Hoezo deadline? HELP!!
Ik ging op zoek en vond al snel drie enthousiaste collega Kleurstylistes, Carina, Nicole en Wanda.
De folder, de powerpoint, de poster, alles lukte binnen die korte tijd.
De beurs
Nou, de tekst “WELK KLEURTYPE BEN JIJ?” op de posters die op de stand stonden, dat hebben we geweten. De vraag “WELK KLEURTYPE BEN IK DAN?” werd ons zeven dagen lang acht uur per dag onophoudelijk vriendelijk tot zeer dwingend gesteld. De folders met kleurenwijzer konden we niet aangesleept krijgen. Ook stonden er natuurlijk leuke ingehuurde jongens en meisjes de 30+ kaasjes uit te delen, wat de feestvreugde extra verhoogde.
De grote vierkante stand zag er aantrekkelijk uit. Aan de ene kant een achtertuin met een tuinhuisje, groen gras met drie blankhouten tuintafels en staande spiegels voor de vier Kleurstylistes om de langslopende bezoekers van advies te voorzien welke kleur van kleding het mooiste bij hen zou staan.
Aan de andere kant was de voortuin met een podium met rondom poefjes die leken op gele kaasjes, waar je op kon gaan zitten om de kleurenworkshop bij te wonen. Dat deed ik afwisselend om het uur met Carina.
We lokten de langslopende bezoekers met: Hallo dames, kom gezellig zitten op zo’n zacht romig kaasje, de kleurenworkshop gaat zo beginnen, en gaven ze vast de kleurenwijzer waarin ze onmiddellijk begonnen te bladeren.
En zo raakten alle gele kaasjes telkens weer snel bezet. Microfoon aan, beamer aan en het kleurenspektakel kon beginnen. In een mum van tijd stonden de langslopende beursgangers rijen dik mee te luisteren. Dat is wel even kicken. Leuk om zo je daardoor steeds leuker wordende verhaal en-publiek te kunnen vertellen. We kregen vaak een spontaan applaus.
Bij twee vrijwilligers die we aan het eind op het podium haalden werd gedemonstreerd hoe kleuren je kunnen verbleken (“oh nee hoor, niet mooi”), of kunnen opfleuren (“ja, dat staat goed”).
Na afloop verdrong het publiek zich voor de spiegel om zichzelf letterlijk
en figuurlijk op kleur te zien komen, waarbij de ohhh’s en de aaaa’s
elkaar afwisselden. Tja ik kan het oppepwonder nog zo vaak vertellen, maar zien doet echt geloven.
En de reacties ?
Een moeder met haar dochter:
Wat leuk zoals u het doet. We zijn laatst bij iemand geweest en die vonden we zo slecht, zo kort door de bocht, u hebt nu al tien keer meer verteld dan zij. En waar zit u? We komen langs hoor.”
Of een oudere dame voor de spiegel:
Oh, dit heb ik altijd al willen doen, mag ik? Na afloop: nou bedankt hoor, ik ga morgen meteen
mijn haar in de goede kleur laten verven.”
Of de zus van de zus:
Ach, kunt u mijn zus ook doen? Zij kan zo moeilijk kiezen. Ik keek op en zag een goed geklede
dame staan met naast haar haar verlegen zus. Die lachte bescheiden en zei: ja, alleen als u
tijd heeft hoor. Na het advies vertrokken ze opgelucht en blij, want ook de niet zo verlegen zus had ik geadviseerd. Koop maar meteen een leuke shawl op de beurs in jullie beste kleuren, grapte Ik nog na. Zo’n twee uur later aan dezelfde weer vol bezette tafel, hoorde ik gegiechel, keek op en zag de twee zussen stralend staan met ieder een zelfde shawl om. De een was prachtig zachtblauw met roze kringels, de ander diep fel cerise rood met zwarte kringels. Precies de kleuren die ik hen geadviseerd had. “We staan hier al even hoor, maar hoe vind je ons?” en ze draaiden een rondje om elkaar heen. Ik herkende de verlegen zus niet terug, ze stond te stralen en nam de bewonderende opmerkingen van alle dames met een buiging in ontvangst.
Kijk, daar wordt ik nou zo blij van, een leuker praktijk voorbeeld kun je niet verzinnen.
Maar dan de boze mevrouw. Hmmmm…:
Ik had haar al gevraagd om op een geel kaasje te komen zitten. “Hmmm vooruit dan maar” knorde ze met een stuurse blik. Toen ik met de spiegeltest bezig was vroeg ze: “hmmmm wanneer doe je mij?”. “Kom straks maar aan mijn tafel, ik ga daar zo verder”. “Hmmm zei ze weer.”
Aan de tafel zaten al nieuwe dames te wachten, die ik even aansprak maar ik hoorde haar al weer: “ja, komt er nog wat van, wanneer ga je mij nu eens doen”. Ho even dacht ik en vroeg de andere dames “mag ik even?” en richtte me tot mevrouw hmmmm. “Zo, daar gaan we dan beste mevrouw, weet u, normaal betaalt u hiervoor, ik geef u hier een gratis advies, maar dan moet u niet meer zo boos kijken want er zijn meer mensen die dit vandaag willen”. Nadat ik haar liet zien dat haar blauwe jasje een goede keuze was klaarde ze helemaal op, werd nog even boos toen ik in plaats van haar vriendin een van de andere wachtende dames adviseerde, maar na mijn “tja ieder om de beurt”, kon er een lachje af. Nadat ik ook haar vriendin had geadviseerd liep ze vol energie en opgelucht weg met een “nou bedankt hoor”.
En de man van:
Twee dames zaten als proefmodel op de gele kaasjes voor het publiek dat rijen dik stond mee te kijken. Bij het omhangen van een warme groen en geel getinte shawl riep er een mannenstem uit het publiek: “Zo, dat staat haar mooi zeg”. Waarop ik riep, “0h leuk eindelijk een man in de zaal”. Ik bracht mijn microfoon in zijn richting en vroeg: “Vertel eens meneer, waarom vindt u dit mooi staan?”. Nou, het kleurt haar goed en ik kan het weten, want dat is wel mijn vrouw”. Dit ging leuk worden. “Ach, doe uw vrouw een lol en koop hier op de beurs zo’n kleurige shawl voor haar” zei ik, waarop hij zei: “waarom denk u dat zij mij meegenomen heeft dan”. En zo werd het een vrolijke boel op de stand en hadden we de lachers op onze hand.
Al met al een geslaagde beurs. De stand vol met geïnteresseerde dames, hardwerkende Kleurstylistes, frisse jonge kaasuitdelers en een tevreden team onder de leiding van onze super floormanager Daniel. Hij moest ons bijna dwingen om vooral onze pauzes te nemen. Want die kwamen nogal eens in het gedrang door de werkdruk en onze eigenschap om als zelfstandig gedreven ondernemer geen klant te willen missen om advies te kunnen geven.
Na afloop hebben we nog even na gebabbeld met een hapje en een drankje. Dat had Daniel nog eventjes snel en goed geregeld.
Nu maar hopen dat al onze goede adviezen blijven hangen en dat onze visitekaartjes ooit ergens weer boven water zullen komen. En de herinneringen oproepen van “oh, ja dat was leuk zeg, daar wil ik toch eens meer van weten, zal ik eens bellen?”.
Zo zie je maar wat een geel romig Maaslander kaasje voor je kan betekenen. In ieder geval een hoop leuke ervaringen en een kleurvolle link van de kleur van de verpakking naar de vier seizoentypen Zomer, Winter, Herfst en Lente.
